تردمیل

اگر این دو دستگاه هوازی را در کنار هم داشته باشید، یعنی هیچ چیزی برای تناسب اندام کم ندارید.

رکاب زدن با دوچرخه ثابت، زمان مشخصی نمی خواهد؛ این وسیله در هنگام صبح، ظهر و شب قابل استفاده می باشد. بر روی دوچرخه ثابت می توانید با توجه به آمادگی جسمانی بدنتان شدت تمرینات را تغییر بدهید و بر روی تردمیل نیز همین طور.

رکاب زدن بر روی این وسیله، عضلات 4 سر ران، لگن، ساق پا و اندام تحتانی را درگیر می کند و سبب چربی سوزی در ناحیه پهلو ها و شکم می شود؛ به همین دلیل برای تناسب اندام بسیار مفید است. همچنین دوچرخه ثابت یا اسپینینگ در ایجاد انگیزه برای سایر فعالیت های روزمره موثر می باشد. بهبود عملکرد قلبی- عروق بدن و گردش خون در همه نقاط یکی دیگر از ویژگی های این دستگاه به حساب می آید. بر روی دوچرخه ثابت شما می توانید سطح شدت تمرین و قدرت لازم برای ادامه تمرین را مدیریت کنید. استفاده از اسپینینگ کار راحتی است و همه اعضای خانواده می توانند با این دستگاه کار کنند.

تردمیل نیز فواید زیادی دارد؛ این دستگاه برای ورزش هوازی که وضعیت قلبی- عروقی را بهبود می بخشد، موثر است. تردمیل دویدن بر روی زمین را برای افراد شبیه سازی می کند. در حالیکه بر روی تردمیل 3 فاکتور سرعت، زمان و شیب در اختیار کاربر قرار دارد و با افزایش هر کدام از این 3 فاکتور می تواند شدت تمرین را بیشتر بکند. با استفاده صحیح از این دستگاه، علاوه بر چربی سوزی و کاهش وزن، عضلات داخل و خارج ران و باسن تقویت می شوند. کار بر روی تردمیل انرژی بدن را افزایش می دهد و مانع بروز افسردگی و اختلال خواب می گردد.

اگر شما تردمیل و دوچرخه ثابت را در کنار هم داشته باشید و به طور روزمره از آن ها استفاده کنید، ظرف مدت 3 ماه به نتایج بسیار مطلوبی دست خواهید یافت و تغییرات چشمگیری را در بدن خود حس می کنید. برای کار با این دو دستگاه بهتر است تمرین با تردمیل شروع شود، زیرا تردمیل و به طور کلی دویدن، سریع تر از هر ورزش دیگری بدن را گرم خواهد کرد. کافی است به مدت 5 دقیقه با سرعت 4 کیلومتر در ساعت بر روی این دستگاه راه بروید، سپس سرعت خود را به 7 کیلومتر در ساعت برسانید، 1 الی 2 دقیقه با این سرعت بدوید و دوباره سرعت را کم کنید. بعد از یک دقیقه آرام راه رفتن بدن شما کاملا گرم شده است و می توانید به ادامه برنامه بپردازید.

بهتر است حدود 15 دقیقه با سرعت متوسط و نسبتا زیاد بر روی تردمیل بدوید و بعد به آرامی دستگاه را متوقف کرده و به سراغ دوچرخه ثابت بروید. بر روی دوچرخه ثابت هم به صورت اینتروال کار کنید. یعنی گاهی سرعت را به حداکثر توان خود برسانید و تا آنجا که می توانید ادامه بدهید و پس از 2-3 دقیقه با کم کردن سرعت، یک دقیقه استراحت فعال داشته باشید. 20 دقیقه به همین ترتییب بر روی دوچرخه ثابت کار کنید و دوباره تمرینات را با تردمیل ادامه بدهید. این بار چون بدن شما گرم هست 15 دقیقه تمرین اینتروال لنجام بدهید و سپس 15 دقیقه با دوچرخه ثابت کار کنید.

عمل سرد کردن بهتر است بر روی دوچرخه ثابت انجام بشود چون کار با این دستگاه تمرین کم برخورد محسوب می شود و تمام شدن تمرین با ورزش کم برخورد به نفع بدن است. حتی اگر می خواهید زمان تمرین را افزایش بدهید یا برنامه تمرینی دیگری دارید، به خاطر داشته باشید همیشه ورزش را با تردمیل شروع کنید و با دوچرخه ثابت به پایان برسانید.

کسانی که این دو وسیله را در منزل دارند، دیگری نیازی نیست به باشگاه بروند. این دو وسیله مکمل یکدیگرند و با آن ها می شود یک تمرین ورزشی کامل انجام داد و به نتایج فوق العاده ای رسید.

کاهش وزن و تناسب اندام با انجام ورزش منظم و روزمره بر روی این دو دستگاه هوازی کاملا قابل دسترسی است. توجه داشته باشید در هنگام کار با این وسایل، کفش و لباس مناسب ورزشی بپوشید و هرگز با پای برهنه با چنین دستگاه هایی کار نکنید. 20 دقیقه قبل از ورزش حتما آب بنوشید و در طول مدت تمرین نیز یک بطری آب در دسترس داشته باشید و هر چند دقیقه آب بخورید. این کار دمای بدن شما را متعادل نگه می دارد و باعث می شود اکسیژن و مواد مغذی بیشتری به بافت ها برسد.

اگر فرصت دارید صبح ها به صورت ناشتا 20 دقیقه با دوچرخه ثابت کار کنید و سپس دوش بگیرید و شب ها نیز بعد از شام 10 الی 20 دقیقه بر روی تردمیل راه بروید. تمرینات پرشدت و طولانی را برای بعد از ظهر بگذارید. 2 ساعت پس از ناهار بهترین زمان برای انجام تمرینات سنگین است.

افرادی که به هر دلیلی نمی توانند بدوند، می توانند با راه رفتن بر روی دستگاه تردمیل، وزن خود را کاهش بدهند. تحققات نشان داده راه رفتن منظم و به طور روزمره بیش از سایر ورزش ها که به صورت نامنظم یا یک روز در میان انجام می شوند، در کاهش وزن موثر می باشد. همچنین بررسی های بیشتر نشان داده است، افرادی که مدت طولانی به صورت روزمره به راه رفتن می پردازند، شاخص توده BMI کمتری دارند؛ یعنی در مقایسه قد با وزنشان، چاقی کمتری در آنان دیده می شود. متخصصین ورزشی در توضیح این مسئله می گویند: فعالیت راه رفتن برای افراد راحت تر از دویدن و ورزش های دیگر است؛ به همین علت کسانی که این فعالیت را آغاز می کنند در انجام آن پایداری به خرج می دهند.

درست است روند وزن از دست دادن با راه رفتن تنها، نسبت به سایر ورزش ها کند تر می باشد، اما اغلب افراد وقتی به این ورزش رو می آورند، به طور مداوم آن را انجام می دهند. خصوصا کسانی که بر روی تردمیل به راه می روند. چون دیگر بدی آب و هوا یا تاریکی مانع آن ها نمی شود.

راه رفتن با ریتم تند و همراه با گوش دادن به موسیقی پر انرژی در تقویت عملکرد قلبی- عروقی بدن بسیار موثر می باشد. با داشتن یک تردمیل خانگی این کار به صورت یک عادت روزانه درمی آید. درست مانند مسواک زدن و دیگر تا مدتی راه نروید، نمی توانید با خیال راحت بخوابید.

وقتی فردی تحرک ندارد، سوخت و ساز بدنش کند می شود و کالری کمتری در روز از دست خواهد داد. اگر یک مقدار کالری دریافتی را کم کنید و هر روز حدود 45 دقیقه بر روی تردمیل راه بروید، در مدت کوتاهی متوجه تغییرات چشمگیری در بدن خود خواهید شد.

راه رفتن در هنگام صبح برای بدن بسیار مفید است. بعد از راه رفتن در صبح مجبور می شوید برای ادامه فعالیت ها و ملاقات های خود دوش بگیرید، این کار به از بین بدن چربی های بدن کمک زیادی می کند. راه رفتن علاوه بر تناسب اندام در نشاط روحی و سرزندگی انسان نیز نقش دارد.

در حین انجام این تمرین سعی کنید مدتی سریع تر از ریتم معمولی خود راه بروید و بعد از 10 دقیقه دوباره سرعت خود را کم کنید. به این ترتیب اکسیژن بیشتری وارد بدن شما خواهد شد و اکسیژن بیشتر به بهبود متابولیسم بدن کمک می کند. در هنگام راه رفتن بر روی تردمیل قامت خود را صاف نگه دارید و شکم را به داخل بدهید؛ این کار فرم مطلوبی به بدن شما می دهد و راست قامت تر به نظر خواهید رسید.

20 الی 30 دقیقه قبل از شروع تمرین یک لیوان آب بنوشید و در حین ورزش هم یک بطری آب در دسترس داشته باشید و هر چند دقیقه آب بخوردید. نوشیدن آب، دمای بدن را متعادل نگه می دارد وسبب می شود اکسیژن بیشتری به سلول ها برسد.

سطح نرم و انعطاف پذیر تسمه تردمیل سبب می شود در هنگام راه رفتن فشار کمتری به مفاصل بدن کاربر وارد بشود. راه رفتن برای افرادی که از آمادگی جسمانی مناسبی برخوردار نیستند و یا اضافه وزن زیادی دارند، بهترین فعالیت است. همچنین افراد سالمند که به احتمال زیاد دچار پوکی استخوان هستند برای ایمنی بیشتر باید فقط راه بروند. دلیل مرگ نا به هنگام و بستری شدن اغلب کسانی که بیش از 65 سال دارند، پایین آمدن کیفیت زندگی و اعتماد به نفس در آن ها است. ورزش به افراد سالمند نیز این فرصت را می دهد که احساس بهتری نسبت به خودشان داسته باشند. راه رفتن برای اشخاص مسن یک فعالیت فیزیکی مفید است و کیفیت زندگی آنان را افزایش می دهد.

15 دقیقه راه رفتن بر روی تردمیل بعد از شام، کلسترول و تری گلیسرید را پایین می آورد و سبب خون رسانی به کل بدن و تقویت دستگاه گردش خون می شود. چون در هنگام راه رفتن اکسیژن بیشتری وارد بدن می شود؛ در نتیجه با سوزاندن کالری تازه به دست آمده می توان از انباشته شدن چربی در شکم و پهلوها پیشگیری کرد. همچنین راه رفتن پس از شام، به هضم بهتر غذا کمک می کند و قند خون با این کار کنترل می شود.

راه رفتن به خودی خود بهترین ورزش است و هرگاه بخواهیم این تمرین را پر تحرک تر بکنیم، امکان آن وجود دارد. وقتی کاربر بر روی تردمیل راه می رود، 3 فاکتور سرعت، زمان و شیب را در اختیار دارد و با افزایش هر کدام از این 3 عنصر می تواند شدت تمرین را بالا ببرد. شدت تمرین نیز ّبه آمادگی جسمانی فرد بستگی دارد. هرچه فرد بیشتر ورزش کند به آمادگی جسمانی بیشتری دست پیدا خواهد کرد. افرادی که برای مدتی راه رفتن را شروع کرده اند، کم کم می توانند سرعت خود را بیشتر کنند و نتیجه بهتری از این فعالیت بگیرند. راه رفتن در سنین جوانی برای پیشگیری از پوکی استخوان بخصوص در زنان ضروری است.

ام اس یکی از بیماریهایی ست که افراد مبتلا به آن دچار اختلالات شناختی میشوند.این اختلال موجب میگردد تا اشخاص در یادگیری و قدرت تصمیم گیری،تمرکز و... دچار مشکلاتی شوند.وجود این مشکلات بر زندگی مبتلایان به این بیماری تاثیرات زیادی می گذارد.از آنجایی که هنوز دارویی جهت درمان قطعی و پیشگیری از بیماری ام اس کشف نشده است،برنامه هایی برای توانبخشی ذهنی این افراد مورد آزمایش قرار گرفته است.

از روشهای بسیار مثبت و تاثیرگذار در تعدیل این مشکلات شناختی برای افراد مبتلا به بیماری ام اس انجام تمرینات ورزشی می باشد.طبق تحقیقات به عمل آمده در خصوص انواع تمرینات ورزشی،برخی از این ورزش ها می تواند در بهبود قوای شناختی افراد تاثیر گذار باشد.البته انجام این ورزشها هم برای کلیه افراد جامعه و هم بیمارانی که دارای مشکلاتی در سیستم عصبی خود هستند نظیر جنون،سکته مغزی ،ام اس و... در بهبود وضعیت ذهنی آنها بسیار موثر بوده است.در واقع انجام فعالیتهای فیزیکی موجب می شود تا ارتباطات جدید مغزی صورت گیرد که نه تنها برای مبتلایان به بیماری ام اس و مغزی مفید است بلکه برای افراد عادی نیزدارای همان فواید می باشد.

انجام مطالعات مختلف در خصوص بیماری ام اس با استفاده از تعدادی ورزش هوازی و بی هوازی نظیر راه رفتن بر روی تردمیل ، دوچرخه ثابت و یوگا نشان داد که استفاده از آنها بر روی قدرت تمرکز و توجه افراد مبتلا تاثیر مثبت گذارده اما استفاده از تردمیل بیش از سایر ورزش ها برای بهبود اختلالات شناختی این بیماری موثر بوده است.

بنابراین راه رفتن آهسته بر روی تردمیل برای بیماران مبتلا به ام اس با نظارت و مشورت پزشک متخصص قطعاً تاثیرات مثبتی در بهبود قسمتی از این بیماری دارد.

سرعت اغلب تردمیل ها تا 16 کیلومتر در ساعت قابل افزایش است و بعضی از آن ها تا 20 کیلومتر در ساعت را هم جواب می دهند؛ اما این سرعت ها برای افرادی که وزن بالایی دارند و یا تازه کار هستند، مناسب نیست. البته این وسیله برای کاهش وزن و شروع ورزش های هوازی دستگاه مناسبی محسوب می شود و دسترسی آسان به آن در تمام مدت شبانه روز، از مزیت های تردمیل خانگی است. با داشتن این دستگاه در منزل دیگر نمی توانید بهانه بیاورید، آب و هوا مناسب نیست، هوا تاریک است، امنیت وجود ندارد و....

20 دقیقه کار بر روی تردمیل به طور روزمره، وقت زیادی از شما نخواهد گرفت. این دستگاه عملکرد قلبی- عروقی و تنفسی بدن را بهبود می بخشد و باعث می شود در کنار یک رژیم غذایی مناسب به مرحله , و کاهش وزن برسید. دویدن در سطح نرم و صاف به نفع افراد چاق است، زیرا در این حالت فشار کمتری به مفاصل آن ها وارد می شود.

اگر بافت های بدن تحت فشار بیش از حد قرار بگیرند، ممکن است آسیب ببینند. دویدن بر روی سطح پوشش دار تردمیل به افراد چاق فرصت می دهد با فشار کمتری کار کنند؛ ضمن اینکه بر روی تردمیل 3 فاکتور سرعت، زمان و شیب نیز در اختیار کاربر می باشد و می تواند با استفاده از این 3 فاکتور و اطلاعات ارزشمندی که مانیتور دستگاه در مورد کالری سوزانده شده، مسافت طی شده و ضربان قلب به او می دهد، الگوی ورزشی مناسبی برای خود طراحی کند. همچنین تردمیل طریقه گام برداشتن افراد تازه کار را اصلاح می کند و امنیت بیشتری دارد.

برای اینکه کاهش وزن و سایز خود را متوجه بشوید می بایست حداقل 3 ماه به طور منظم بر روی این دستگاه کار کنید. اطلاعات کنسول تردمیل، برای شما بسیار مهم است؛ با استفاده از این اطلاعات می توانید شدت تمرینات را بالا ببرید. اگر در یک هفته اول، فقط با سرعت 4 کیلومتر در ساعت کار می کردید، در هفته دوم این سرعت را به 5 کیلومتر در ساعت برسانید. در این صورت خواهید دید در همان زمان ثابت کالری بیشتری سوزانده اید.

کم کردن وزن، باید یک هدف بلند مدت باشد. همان طور که شما طی مدت طولانی دچار اضافه وزن شدید، برای کاهش آن نیز باید زمان بگذارید. کاهش وزن یعنی افزایش کالری سوزانده شده؛ بنابراین شما باید با بالا بردن شدت تمرین، میزان کالری سوزی بدن خود را افزایش بدهید. این مسئله یا با افزایش سرعت و یا با افزایش زمان تمرین اتفاق می افتد. البته افزایش تدریجی هر 2 فاکتور زمان و سرعت بهترین گزینه برای افزایش شدت تمرین است. پس از مدتی برای ایجاد تنوع می توانید، گاهی شیب دستگاه را نیز بیشتر کنید. توجه داشته باشید راه رفتن بر روی شیب بالا مانند ورزش تپه نوردی فشار زیادی به زانو ها و سایر مفاصل پا و کمر وارد می کند. هرگز بر روی شیب زیاد با سرعت ندوید.

وقتی شما فقط داراز کشیده ایدو هیچ حرکتی ندارید، برای زنده بودن مقداری کالری از دست می دهید که به آن BMR گفته می شود. برای به دست آوردن عددBMR بدن خود؛ مردها وزن خود را در عدد10 ضرب کنند و بعد 2 برابر افزایش بدهند؛ عدد به دست آمده کالری است که برای زنده بودن می سوزانید. خانم ها وزن خود را در عدد 10 ضرب کنند و معادل وزن خود را به این عدد بیفزایند و BMR خود را به دست بیاورند. کالری که از خوردن غذاهای مختلف در طول شبانه روز کسب می کنید، چقدر است؟ با ایجاد یک تعادل منفی بین BMR خود و کالری به دست آمده، می توانید وزن کم کنید. وقتی روی تردمیل در حال ورزش هستید، کالری از دست رفته شما مشخص است. بنابراین با یک رژیم غذایی سبک امکان کاهش وزن فراهم می شود.

برای وزن کم کردن عجله نداشته باشید؛ تناسب اندام بخشی از زندگی شما است؛ سلامتی جسمانی و روحی نیز به همان اندازه و حتی بیشتر از آن اهمیت دارد.

قبل از شروع تمرین ورزشی، بدن خود را گرم کنید. ابتدا یک سری حرکات کششی بر روی قسمت های مختلف بدن انجام بدهید. سپس روی تردمیل بایستید و دستگاه را روشن کنید. سرعت دستگاه را بر روی 3 کیلومتر در ساعت بگذارید. 3 دقیقه در همین حالت راه بروید. سپس سرعت را به 5 کیلوتر در ساعت برسانید و 2 دقیقه، به تند راه رفتن ادامه بدهید. آنگاه دوباره سرعت را پایین بیاورید و 2 دقیقه دیگر در این حالت راه بروید. اگر سالم و جوان هستید، در همان جلسات اول می توانید گاهی با سرعت 7 کیلومتر در ساعت کار کنید و هر 5 دقیقه یک بار سرعت را تا عدد 4 پایین بیاورید. به این نوع تمرینات، تمرینات تناوبی یا اینتروال می گویند. ولی اگر سن شما بیش از 50 سال است یا سابقه آسیب دیدگی در کمر یا زانو دارید، برای رسیدن به این سرعت، باید آمادگی جسمانی خود را بالا ببرید و این کار بیش از یک ماه زمان می برد.

البته برای همه افراد نمی توان یک برنامه ورزشی یکسان ارائه داد. ولی به طور کلی افراد آسیب دیده، افراد مسن و کسانی که اضافه وزن بالایی دارند، می بایست تمرینات خود را با شدت کم شروع کنند.

به بدن خود گوش بدهید، بدن شما در مواقع لزوم به شما هشدار خواهد داد. در هنگام ورزش، دردهای زیاد واحساس کشیدگی بیش از حد را جدی بگیرید. در طول تمرین شما باید فقط به آستانه درد برسید. درد زیاد، هشداری است در مود اینکه یا شدت تمرین یا حرکات اشتباه هستند. هرگز بدون به پا داشتن کفش مناسب بر روی تردمیل نروید. در طول تمرین یک بطری آب در دسترس داشته باشید و هراز گاهی آب بنوشید تا دمای بدنتان متعادل باقی بماند. اگر احساس سرگیجه و سیاه رفتن چشم پیدا کردید، ابتدا سرعت تردمیل را کم کرده و بعد آن را متوقف کنید. پس از اتمام تمرین برای برگشت به حالت عادی، بدن را با حرکات کششی سرد نمایید.

وقتی شخصی بر روی تردمیل می دود، 3 فاکتور سرعت، زمان و شیب را تحت کنترل خود دارد. ضمن اینکه می تواند همه مراحل دویدن را ثبت کند و تمرین خود را با جلسات قبل، مورد مقایسه قرار بدهد. اما تفاوت دویدن بر روی زمین با دویدن با تردمیل ، در این است که شما بر روی تردمیل امکان تغییر مسیر و کم کردن نا گهانی سرعت را ندارید . البته سرعت بر روی تردمیل نیز با فشار یک دکمه کم و زیاد می شود؛ اما وقتی بر روی زمین می دوید، به محض اینکه بدن تان خسته بشود، سرعت کاهش می یابد. پس روی تردمیل شما باید به جای بدن خود تصمیم بگیرید و عمل کنید.

بسیاری از افراد به دلیل ترس از آسیب دیدگی زانو از دویدن بر روی تردمیل، خودداری می کنند. ولی این ترس منطقی نیست. درست مانند کسانی که به دلیل مهارت نداشتن درراندن اتومبیل، از رانندگی وحشت دارند. بنابراین اگر مهارت های لازم برای استفاده از این دستگاه را کسب کنید؛ تردمیل هیچ آسیبی به بدن شما نمی رساند و می توانید با آن از فواید ورزش هوازی و ایروبیک بهرمند بشوید.

دویدن از جمله ورزش هایی است که فشار زیادی بر مفاصل بدن، به خصوص زانوها و مچ پا وارد می کند. اگر دچار اضافه وزن زیاد، ساییدگی غضروف یا آرتوروز هستید، می بایست در انجام این ورزش احتیاط کنید. حتی افراد سالم هم نباید در شروع ورزش، تمرین را با شدت بالا آغاز کنند.

اغلب کسانی که بر روی تردمیل یا سایر وسایل بدنسازی کار می کنند، مراقب رطوبت بدن، گرما و تعرق خود نیستند و این مسئله ممکن است موجب گرمازدگی و افت فشار در آنان بشود. هرگاه تصمیم دارید بر روی تردمیل بدوید ابتدا بدن خود را با یک سری حرکات کششی پویا و راه رفتن آرام بر روی این دستگاه گرم کنید. در طی زمان ورزش، یک بطری آب در دسترس خود داشته باشید و هر چند دقیقه آب بنوشید. این کار دمای بدن شما را متعادل نگه می دارد و باعث می شود اکسیژن تازه به بافت ها برسد.

هرگز با پای برهنه و یا بدون به پا داشتن کفش ورزشی مناسب، بر روی تردمیل نروید. همواره گیره ایمنی دستگاه را که باعث اندازه گیری ضربان قلب شما می شود، به خود متصل کنید. اگر در حین دویدن سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم، حس کردید، دستگاه را متوقف کرده و از آن پایین بیایید. هیچ گاه، به یک باره تمرین با سرعت بالا را قطع نکنید. پس از اتمام ورزش با راه رفتن آرام بر روی دستگاه و حرکات کششی پویا بدن را سرد کنید.

روی تردمیل به درستی گام بردارید؛ قدم های شما نباید خیلی بلند یا خیلی کوتاه باشند. تا وقتی هنوز تعادل خود را به دست نیاورده اید دسته های دستگاه را بگیرید، اما در هنگام دویدن می بایست دسته ها را رها کنید. اگر نمی توانید بدون گرفتن دسته ها بدوید، اندازه سرعت شما اشتباه است.

با پاشنه بروی دستگاه ندوید؛ در هنگام شروع هر گام سینه پا باید بر روی سطح تسمه قرار بگیرد. مرکز ثقل بدن خود را پیدا کنید و برای جلوگیری از نیروی مخالف بر مچ و زانو ها، روی فرود پاها متمرکز بشوید و خیلی جلوتر از بدن خود پاهایتان را فرود نیاورید.

گاهی سرعت و شیب دستگاه را تغییر بدهید تا تمرینات تان از یکنواختی خارج بشود. از دویدن طولانی بر روی شیب های بالا اجتناب کنید. فقط 5 دقیقه می توانید بر روی شیب بالاتر از 6 درصد بدوید؛ در غیر این صورت فشار زیادی بر مفاصل زانو و کمر وارد می شود. البته راه رفتن آرام بر روی شیب زیاد، تمرین قدرتی محسوب می شود و برای افراد سالم مانعی ندارد. تازه کارها وقتی می خواهند ورزش بر روی تردمیل را شروع کنند، باید مواظب حفظ تعادل خود باشند و با تمرینات کم شدت پیش بروند و به تدریج بر شدت تمرینات خود بیفزایند.

وقتی بر روی تردمیل کار می کنید به دمای اتاق توجه داشته باشید. بهتر است دمای اتاق کمی خنک باشد، چون در حین کار، دمای بدن شما بالا می رود و دچار شوک گرمایی می شوید. سعی کنید در یا پنجره را باز بگذارید تا اکسیژن تازه واردا اتاق بشود.

کاربرد اشتباه تردمیل باعث دلزدگی و خستگی منفی می شود. حتما یک برنامه مناسب برای خود داشته باشید و طبق برنامه پیش بروید. هرچه بیشتر با این وسیله کار کنید، آمادگی جسمانیتان افزایش پیدا می کند و عملکرد قلب- عروقی بدن بهبود خوادهد یافت . این ورزش به نفع سیستم تنفسی شما نیز هست؛ چون کار با تردمیل یک ورزش هوازی محسوب می شود.